ความดิบของคน กับภาพลักษณ์ ในอุโมงค์ผาเมือง

เคยถามเพื่อนว่า เอย เอ็งตื่นเช้าจังวะ

เพื่อนตอบว่า "ตื่นมารอดูซี่รี่เกาหลี"


เราเพิ่งมาเข้าใจบางอ้อ ของเพื่อน...อย่างนี่ นี้เอง..
เมื่อเจอกับตัวเอง..ว่าทำไหมเราต้องตื่นเช้า
ผมสรุปกับตัวเองว่า
เพื่อนมันมีแรงบันดาลใจนี้เอง...


คนเราต้องหาแรงบันดาล เพราะสิ่งนี้แหละจะทำให้เรา จรรโลงใจ
และมีชีวิตอยู่อย่างมีเป้าหมาย...และมีความสุขในแต่ละวัน...
เรื่องราวต่างๆ มันเข้ามาทดสอบความเป็นคนของผมเสมอ
ทั้งเรื่องที่ทำให้พอใจ ดีใจ เสียใจ สมหวัง ไม่สมหวัง...ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเกิดจาก ความคาดหวังกับคนอื่น และตัดสินในพฤติกรรมของคนอื่น


ผมไปดู หนังเรื่องอุโมงค์ผาเมือง โดย มล.น้อย ดัดแปลงมาจาก วรรณกรรม หม่อมคึกฤทธิ์ เรื่อง ราโชมอน..
หนัง ผูกปมโดย เป็นคดีความอยู่เรื่องหนึ่งซึ่งคนพูดไม่ตรงกันในคำให้การของจำเลย 3 คน..อีกคนจะเรียกว่าจำเลยก็กระไรอยู่ เพราะเป็นคนทรง...
แต่พูดง่ายๆ คือหนังมีตัวละครคำให้การ 3 คน และมีคนเล่าเรื่อง 3 คน ที่มีมุมมอความคิดเห็นที่แตกต่างกัน..ผมขอยกตัวอย่างบุคคลิกของแต่ละคนดีกว่านะครับ..
แต่ชื่อตัวละครผมจำไม่ได้

๑. มาริโอ(อานนท์) รับ บทเป็น พระ ภาพลักษณ์ คือ นักปฎิบัตธรรม ที่มีคุณธรรมสูง สั่งสอนชาวบ้าน และปมชีวิตตั้งแต่วัยเยาว์หนังพยายามบอกว่า เขาเห็นสัจธรรม เวียน ว่าย ตาย เกิด และหนังก็พยายามบอกว่า มีจิตใจมุ่งมั่นเพราะต้องการพ้นทุกข์ แม้ถูกเหตุการณ์หรือถูกขัดขวาง จากคนใกล้ชิด คนรอบข้าง


๒.หม่ำ (คนเก็บฟื้น) ตัวเล่าเรื่องที่เป็น ปม และตัวละครสำคัญ ที่เป็นคนธรรมดา แต่มีเรื่องราวสะท้อนในตอนท้าย จนทำให้พระต้อง อึ้งในเหตุผลธรรมดา ที่คนธรรมดา...ทำด้วยเหตุผล = ศีลธรรม.


๓.พงษ์พัฒน์ (สับปะเหร่อ) ภาพลักษณ์ที่ดูไม่ได้เลย..ดูสกปรก น่าตาน่าเกลียด..แต่เขามีความดิบของมนุษย์ สะท้อนมุมมองทุกอย่างตรง..แต่เขาเห็นสิ่งที่เป็นจริงอยู่ ไม่ต้องหาเหตุผลมาอธิบาย..อยู่กับความเป็นจริง...เจอคำพูดเขาแต่ละคำแรง..ไม่รู้คนไทยรับได้ไหม เพราะคนไทยหน้าบาง...มีศีลธรรมสูง


ส่วนตัวละคร อีกสาม คนหลัก

อนันดา(นักรบ) พลอย (หญิงเมียนักรบผู้สูงศักดิ์ เลอโฉม) คนทรง(ผีอนันดา)
ทุกอย่างถูกนำเสนอด้วยภาพลักษณ์ของตนเอง...ผมบอกก่อนนะครับว่าทุกคนโกหก และมีเหตุผลในการเข้าข้าง..ความคิด..และปกปิดสิ่งไม่ดีของตัวเอง..


แต่ผมไม่มีเวลาเขียนต่อ ต้องออกไปพบเพื่อนแล้ว..
อยากนั่งเขียนให้จบ แนวความคิดเรื่อง ภาพลักษณ์ ใช้ได้กับเรื่องนี้เป็นอย่างดี..
ไว้จะมาเขียนต่อครับ..
ไปเจอเพื่อนละ