คนสื่อสารกับตนเองน้อยลง
การได้ทำอะไรคนเดียว ได้คิด ได้ฝึก ได้เรียนรู้จัก ตนเองมากขึ้น ทำให้เรา...มีลมหายใจเพื่ออนาคต ความหวัง..และแรงบันดาลใจ
ผมคิดว่าคนปัจจุบัน ใช้ชีวิตนี้ สื่อสารกับตนเองน้อยลง ไปมาก เน้นแต่การสื่อสารแต่กับคนอื่น...ยุ่ง วุ่นวายกับเรื่องคนอื่นต้องการความสนใจ และความใสใจจากคนอื่น..ทั้งที่ไม่เคยใส่ใจความรู้สึกคนอื่นกับตนเอง ว่ามันสัมพันธ์อย่างไร
สิ่งที่ตามมา คือการสื่อสารกับคนอื่น ที่มากเกินไป ทำให้ตนเองหมดพลัง ลดคุณค่า ถ้าประเมิน ว่าสิ่งที่สื่อสารไปกับสิ่งที่กลับมามันไม่สมดุลกัน
ผมชอบช่วงเวลา การได้อยู่คนเดียว..การได้พูด อ่าน เขียนจดบันทึกไว้ การได้เสพศิลปะ โดยเฉพาะภาพยนตน์ ทำให้เราได้คิดทบทวน..บทเรียนและความงาม สิ่งที่ผิด หรือถูกต้องที่ผ่านมา...
การที่เราได้อยู่คนเดียวบ่อยๆ จึงเป็นการเติมพลัง ทำให้ผมรู้สึกว่า สิ่งที่ผ่านมาในชีวิตในแต่ละวันมันมีความหมาย...สร้างคุณค่าความหวังและความฝัน ..ทำให้ผมเกิด สติ และสมาธิ..และไม่ล้าในความมุ่งมั่น ในการคิดและทำอะไร...
แทนที่จะมานั่ง พิมพ์ บ่น-ชม -ชอบ -ไม่ชอบ- เกลียด.ไม่เกลียด ฯลฯ
จนบางครั้ง ผมเห็นบางคนทำทุกวันจนเป็นนิสัย และแสดงออกทาง เฟซบุ๊ค...^^ มันอาจเป็นตัวอย่างว่า.."เราต้องการเพื่อนตลอดเวลาขนาดนั้นเลยเหรอ..แทนการได้อยู่กับคนเองบ้าง"
ปล.ที่พิมพ์มาทั้งหมดนี้ไม่มีเจตนาเจาะจงว่าใคร..เพียงมองเห็นความเป็นไป ใน FB
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น