“ ในยามที่ท้อแท้ ขอเพียงแค่คนหนึ่ง จะคิดถึงและคอยห่วงใย
ในยามที่ชีวิต หม่นหมองร้องให้ ขอเพียงมีใครปลอบใจสักคน
ในวันที่โลกร้าง ความหวังให้วาด มันขาดมันหาย ใครจะช่วยเติม
เพิ่มพลังใจ ให้ฉันได้เริ่ม ต่อสู้อีกครั้งบนหนทางไกล
กำลังใจจากใครหนอ ขอเป็นทานให้ฝันให้ใฝ่
ให้ชีวิตได้มีแรงใจ ให้ดวงใจลุกโชนความหวัง
กำลังใจจากใครหนอ ขอเป็นทานให้ฉันได้ไหม
ดั่งหยาดฝนบนฟากฟ้าไกล ที่หยาดรินสู่ผืน ดินแห้งผาก”
ช่วงนี้บ้านเมืองมีเหตุการณ์ที่ต้องท้าทายความสามัคคีของคนทั้งชาติ นับตั้งแต่เหตุการณ์ทางการเมืองที่รุนแรงมีคนตาย กลายเป็นสงครามกลางเมือง เมื่อช่วงสงกรานต์เลือดปีที่ผ่านมา..
ร่องรอยแห่งความสูญเสีย และเศร้าใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นยังมีร่องรอยแห่งความบวบช้ำที่ยังหลงเหลือไออุ่นแห่งเหตุการณ์
แต่หน้าฝนปีนี้ฟ้าฝน หรือกำลังร้องไห้เสียใจ กับเหตุการณ์ที่คนไทยขาดซึ่งความสามัคคี เลย ปล่อยเม็ดฝนเม็ดใหญ่กลายเป็นมวลน้ำมหาศาล ชะล้างทำความสะอาดผืนแผ่นดิน...ที่ร้อนระอุ ไอแห่งความเกลียดชังที่กำลัง ครุกรุ่นที่กำลังมอดหรือจะระอุมาอีกครั้ง
นอกจากน้ำที่มามากมายมหาศาลจะมาทำความสะอาดผืนแผ่นดินด้วยน้ำฝน แต่ก็ทิ้งคราบน้ำตาและความสูญเสียร้อยกว่าชีวิตในหน้าฝนปีนี้...
เราไม่รู้ว่าสิ่งเหลวร้าย บาดหมางจิตใจทางการเมืองจะหมดไปวันไหนจากจิตใจของคนไทย..
แต่สิ่งที่เกิดขึ้น ในและหลังเหตุการณ์ ทุกครั้งที่ผ่านมา หลังเหตุการณ์ทางการเมือง คนลุกมาทำความสะอาดบ้านเมือง ช่วยกันปัด กวาด เช็ดถู ถนน อาคาร สถานที่
รวมทั้งเหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่ครั้งนี้ สิ่งที่ล้นมากกว่าน้ำที่หลากมา คือน้ำใจ ของคนไทยที่ ที่ช่วยเหลือกัน...
ผมเชื่อว่าน้ำใจของคนไทย..มันจะชโลม โอบอุ้มทุกสิ่งทุกอย่าง..ให้คนไทยที่ประสบอุทกภัยครั้งนี้ผ่านพ้นไปด้วยดี เพราะพลัง ความสามัคคี ของคนไทยทั้งชาติ...
ค่ำคืนฝนตกปรอยๆ ณ บ้านผีสิง ลาดพร้าว 130
10 ตุลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น